گل را دوست دارم چون لطافت تو رو دارد
دریا را دوست دارم چون وسعت نگاه چشمان تو رو دارد
ماه را دوست دارم چون یبایی تو رو دارد
.خورشید را دوست دارم چون ذره ای از گرمای عشق تو رو دارد
شب را دوست دارم چون لحظه یکی شدن دلهاست.
سکوت را دوست دارم چون در این لحظه ها فقط به تو می اندیشم
تنهایی رادوست دارم چون میخواهم با خیالت در آسمان رویا سیرکنم .
دفتر تنهایی ام را دوست دارم چون لحظه لحظه خاطراتمان رو به یاد می آورم .
صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید......
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم.....
بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است
و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی کرد
و خاصیت عشق این است..........